สิ่งที่เรียกว่า 'ความโก๊ะ'
"พี่คะ รอก่อน!!" ฉันตะโกนสุดเสียงเพื่อให้พี่เค้าหันมา ซึ่งพี่เค้าก็หันมาจริงๆ แต่ก็นะ เหมือนจะเสียงดังเกิน.. คนหันมามองกันหมดเลย..
น่าอายชะมัด! T^T
และที่น่าอายไปกว่านั้นก็คือ.. ฉันลืมว่าไอ้ที่ที่ฉันกำลังวิ่งไปอยู่เนี่ย มันมีที่กั้นสำหรับจอดรถอยู่ด้วย สรุปคือฉันตะโกนเรียกพี่เค้าเสียงดัง จนคนอื่นๆหันมามอง แถมยังโชว์โง่ด้วยการล้มทับที่กั้นจอดรถจนหน้าคว่ำ ยัง มันยังไม่หมดเพียงเท่านั้น ที่บอกว่าหน้าคว่ำน่ะ คือตอนนี้ปากนี่แทบจะงาบรองเท้าพี่แกได้แล้วอ่ะนะ โฮ! อยากจะกรีดร้องด้วยเสียงอันแหบแห้ง TOT
"เอ่อ นะ น้องครับ ให้พี่ช่ว.."
"ไม่ต้องค่ะ หนูโอเค T^T" ฉันยกมือทำสัญลักษณ์โอเคให้พี่เค้า แล้วโบกมือไล่ให้พี่เค้าไปที่ชอบๆ โดยที่ฉันก็ยังนอนคว่ำ หน้าทิ่มพื้นอยู่อย่างนั้น
ผ่านไปไม่กี่อึดใจ ฉันก็รู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่คลุมปิดตั้งแต่เอวจนเกือบถึงตาตุ่มและอีกไม่นานพี่เค้าก็ขับรถออกไป
"เสื้อสูทเหรอ?" พี่เค้าเอาสูทคลุมให้ฉันเหรอ? แงงง!! ไม่รู้จะเขินหรือจะอายก่อนดีเนี่ยย!! TT^TT
.............
สวัสดีค่ะ นามปากกา Coco-Cactus นะคะ ยินดีที่ได้พบกับทุกคนค่ะ ^^
สำหรับนิยายเรื่องนี้จะเป็นอารมณ์ Feel Good นะคะ อาจมีดราม่าบ้าง คอเมดี้บ้างเล็กน้อย
ชื่อเรื่องอาจดูดราม่าไปหน่อยนะ555
สุดท้ายนี้อยากให้ทุกคนรู้สึกสนุกและติดตาม ให้กำลังใจเรื่องราวของ 'ปีโป้สุดโก๊ะ' คนนี้ต่อไปนะคะ
ปล.ผิดพลาดตรงไหนบอกได้นะคะ ^^;
ขอบคุณค่ะ ^^
#1 แนะนำตัวละคร
พุยพุย
ข้อความที่โพสจะต้องไม่น้อยกว่า {{min_t_comment}} ตัวอักษรและไม่เกิน {{max_t_comment}} ตัวอักษร
กรอกชื่อด้วยนะ
_________
กรอกข้อมูลในช่องต่อไปนี้ไม่ครบ
หรือข้อมูลผิดพลาดครับ :
_____________________________
ช่วยกรอกอีกครั้งนะครับ
กรุณากรอกรหัสความปลอดภัย
ความคิดเห็น